اما اینکه آیا این گزارش‌ها صرفاً داستان‌های ترسناک ارواح هستند یا خیر، معلوم نیست.
وقتی وارد مغازه شدن، زن به دخترش گفت که می تونه هر چیزی که می خواد رو بدون توجه به قیمتش انتخاب کنه. مولی توی راهروهای مغازه قدیمی شروع به قدم زدن کرد و در نهایت توی یکی از قفسه ها که تا حدودی با جعبه های گرد و خاکی قدیمی پوشونده شده بود، چیزی توجهشو به خودش جلب کرد…
بردگان دیگر، از ترس اینکه آقای وودراف (که زنده مانده بود) آن‌ها را به‌عنوان شریک جرم بپندارد، کلویی را از درخت آویزان کردند.
داستان
او به اولین صعود هیت اعزامی کوه هود پیوست. همسر او به همان اندازه در جامعه فعال بود و در اتحادیه زنان و انجمن امداد بانوان شرکت می‌کرد. او همچنین به تأسیس خانه مارتا واشنگتن، محل سکونت زنان شاغل، کمک کرد.
سر و کله‌ی قاتل استیت در سال ۱۹۷۰ در کالیفرنیا پیدا شد. او یک قاتل سریالی و متجاوز بود که از شیوه‌ای یکسان برای انتخاب و حمله به قربانیانش استفاده می‌کرد.
او که متقاعد شده بود که هوای کوه راکی او را از بیماری درمان می‌کند، در سال ۱۹۰۷ تصمیم گرفت یک هتل مجلل در آن‌جا بسازد.
همه باور نمی‌کنند که داستان‌های واقعی ارواح، در سال‌نگاشت تاریخ وجود دارند. شکاکان اطمینان دارند که بین قلمرو زنده‌ها و مردگان جدایی مطلق وجود دارد.
تنها مالک و ساکن مسافرخانه داستان واقعی ارواح، جان هامفریس، ادعا می‌کند که برای اولین بار، در اولین شب خود به‌عنوان صاحب مسافرخانه در سال ۱۹۶۸، با ساکنین غیر مادی مسافرخانه آشنا شد.
درهمین‌حال، مری جین هیستر قبلاً متقاعد شده بود که شو دخترش را کشته است. خانم هیستر فوراً با دادستان جان آلفرد پرستون ملاقات کرد که (پس از ساعت‌ها متقاعد کردن) موافقت کرد که به این پرونده رسیدگی کند.
تنها پنج ماه پس از مرگ وینچستر، خانه او برای بازدید عموم باز شد. تقریباً یک قرن بعد در سال ۲۰۱۶، یک اتاق زیرشیروانی مخفی کشف شد.
دو گدا در خیابان نزدیک کُلوسیُو شهر رم کنار هم نشسته بودند. یکی از انها روی زمین صلیبی گذاشته بودو دیگری یک ستاره داوود.
در مواقعی که هیچ کس داخل خانه نبود، رهگذران اشباح سرگردان را گزارش می‌کردند. لوتز حتی ادعا کرد که همسرش را در بالای تختشان شناور دیده و او نیز در ساعت ۳:۱۵ صبح از خواب بیدار شده بود.
» این نوارها آنقدر خوب و قانع‌کننده تهیه شده بودند که صدها نفر از میدان‌های نبرد متواری شدند و به کوهستان پناه بردند. البته تمام سربازان ویتنامی فریب آمریکایی‌ها را نخوردند. اما در هر دو حالت این عملیات روانی تأثیرگذار بود. چراکه سربازان باقی‌مانده نیز با خشم به سمت این اصوات وهم‌آور شلیک می‌کردند تا در کسری از ثانیه خود زیر آماج گلوله‌های دشمن قرار گیرند.
کشف او و رفتار آزاردهنده‌ای که در آسانسور هتل نشان داد، به‌طور غیرقابل توضیحی پریشان‌کننده است.